sobota, 8 grudnia 2012

Bp Williamson - KILKA «KOŚCIOłÓW » - Numer CCLXXXI (281) - 1 grudnia 2012



 KILKA «KOŚCIOłÓW »

Bp Williamson




 Numer CCLXXXI (281) - 1 grudnia 2012

KILKA «KOŚCIOłÓW »
Wielkie nieporozumienie panuje dziś  w odniesieniu do  prawdziwego Kościoła Naszego Pana tu, na ziemi, a także na temat różnych nazw dla niego stosowanych. Zdecydowanie większość tego zamieszania wynika z największego, obecnego problemu  Kościoła, a mianowicie szatańskiego Watykanu II (1962-1965). Postarajmy się to wyjaśnić.
 Słowo "Kościół" pochodzi z greckiego Ekklesia i z łaciny Ecclesia - "zgromadzenie". "Nasz Pan zgromadził wokół siebie społeczność mężczyzn, która uznała Go za Mistrza : to jest to, co sam nazwał Jego Kościołem" (Bossuet).
"Kościół katolicki"  dla wielu ludzi oznacza budynek, ale  głównie oznacza grupę ludzi na całym świecie (katholos w języku greckim oznacza "powszechny"),  którzy mają tę samą wiarę, ten sam zestaw sakramentów i tą samą hierarchię, te trzy elementy  ustanowione przez Wcielonego Boga, naszego Pana Jezusa Chrystusa, w czasie jego życia na ziemi 2000 lat temu. Lecz od tej pierwotnej grupy wiernych takiej, jak ustanowił ją Nasz Pan, od czasu do czasu odzielały się inne grupy twierdzące, że są  prawdziwym Kościołem Chrystusa. Jak więc mamy wiedzieć, która jest prawdziwy Kościołem ?
"Kościół Chrystusa" to taki, który ma cztery cechy pozwalające go  rozpoznać.  1. Jeden – przez jedność przede wszystkim  Wiary,  którą Nasz Pan chciał zjednoczyć Jego Kościół w nim samym i nie zakładać  innych (0,21 do 23 cf.Jn.XVII: "Aby wszyscy byli jedno").  2.  Święty - Nasz Pan założył swój Kościół, aby prowadził ludzi do Boga i do Nieba (cf.Mt.V, 48: "Bądźcie doskonali"). 3. Katolicki - Nasz Pan założył  swój Kościół dla wszystkich ludzi z wszystkich krajów i wszystkich epok (cf.Mt.XXVIII, 19: "Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody").  4. Apostolski - Nasz Pan założył swój Kościół jak monarchię, aby był rządzony przez Apostoła św Piotra i jego następców (cf.Mt.XVI, 18: "Ty jesteś Piotr i na tej opoce ( petran - po grecku) zbuduję Kościół mój "). Tam gdzie te  cztery cechy są razem,  jest prawdziwy Kościół Chrystusa. Gdzie ich brakuje, to już nie jest  Kościół Chrystusowy.
"Kościół Soborowy" oznacza katolicki, na Bogu zcentrowany Kościół taki,  jaki upadł i wciąż upada od  50-ciu lat pod wpływem Watykanu II, skupiony na człowieku. Soboryzm (jak można nazwać błąd rozpowszechniany przez Vaticanum II) ma taki sam stosunek do prawdziwego Kościoła Chrystusowego jak  jabłczana zgnilizna do gnijącego jabłka.  Tak samo jak  zgnilizna obejmuje jabłko,  zależy od jabłka, nie może bez  jabłka istnieć, ale pozostaje całkowicie różna  od jabłka (na tyle, na ile  różni się to,  co jest jadalne, a co jest niejadalne), w ten sposób Soboryzm różni się od katolicyzmu  tak bardzo, że możemy z peznością powiedzieć, że soborowy Kościół nie jest już katolickim Kościołem Lecz Kościół Katolicki jest widzialny. Czy soborowy Kościół nie jest też widzialny ?
"Kościół widzialny"  oznacza wszystkie budynki, hierarchię i ludzi Kościoła, które możemy zobaczyć na własne oczy. Lecz powiedzieć, że Kościół katolicki jest widzialny, więc, że widzialny Kościół jest katolickim Kościołem, jest również "dziecinne" (Mgr słowo. Lefebvre), jak powiedzieć, że wszystkie lwy są zwierzętami i dlatego wszystko zwierzęta są lwami. Jedyna część widzialnego Kościoła, która jest katolicka to,  jest ta, że jest jeden, święty, powszechny i ​​apostolski. Reszta nie jest niczym innym, jak tylko różnymi  rodzajami  widzialnej zgnilizny.
"Kościół oficjalny" oznacza Kościół porowadzony  przez i posłuszny swoim widocznym hierarchom. Ponieważ ci są  obecnie w dużej mierze Soborowi, "oficjalny Kościół" jest w większości soborowy i niekatolicki według jego  zgodność, lub nie z  czterema cechami. Podobnie "Kościół większości" oznacza dzisiejszy oficjalny Kościół, w przeciwieństwie do  małej trzódki  "Tradycyjnej".  Jednak niech nikt  mówi, że  w Kościele większości nie pozostaje nic z cech "jeden, święty, powszechny i apostolski", ani że wszystko w małej trzódce "Tradycjonalistów", podkreśla te cztery cechy. Pszenica i kąkol zawsze są zmieszane w Kościele Chrystusa (cf.Mt.XIII 0,24 do 30).
Kyrie eleison.